Op de valreep

Op de valreep
Uit de lucht
Grijp ik hem
De reep
In vrije val
Hard val ik
Veer prompt terug
Op beide benen
Bekijk hem
Vol verwondering
Mijn reep
Blijkt mijn kans
Mijn touw
Gegrepen
Op de valreep
Tijdens mijn val
Mijn vlucht

https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/op-de-valreep

Ver

Ver
Ver weg
Verstopt
Ver weg gestopt
Ver op gediept
Verdiept
Ver en diep
Ver

In looppas

Achteruit
Langzaam
Weg van nu

Omgekeerd
In looppas
Terug naar toen

Heel even
Het voelen
Hoe het was
Hoe het was geweest

De warmte
Het er zijn
Heel even
Verlangend
Naar wat er nooit was

Terug naar toen
Diep van binnen hopend
Op die nooit gekregen
Maar nog steeds zo gewenste
Vaderlijke zoen

Witte vlekken

Witte vlekken
Vallen uit de lucht
Sommigen sterven
In hun vrije val
Verdwijnen in het niets
Alsof ze nooit
In ons midden zijn geweest
Anderen
Stapelen zich op
Veranderen
In uitgestrekte velden
Sneeuwwit en ongerept
Zo ver als blikken rijken
Winterse schoonheid
Op zijn allermooist ontwaard
Bij het 's-morgens vroeg ontwaken

Samen wij

Samen ik
Samen jij

Samen snik
Samen blij

Samen angst
Samen fijn

Samen vreugde
Samen pijn

Samen lach
Samen traan

Samen koppig
Samen gaan

Samen droevig
Samen blij

Samen ons
Samen wij

20-03-2012

Serious Request 2014

Drie grote kanjers

Zes dagen achtereen
Drie keer inspiratie
Samen gepakt tot één
Nederland doet mee
Samen voor de vrouw
Laat zich motiveren
Leeft op richting kerst
Massale motivatie
Samen gepakt tot één
Net als Het Glazen Huis
Is hun kleine hart
Zeker niet van steen

Letters en woorden, ze lopen niet weg

Letters en woorden
Digitaal of op schrift
Met aandacht gelezen
In geheugen gegrift

Soms is de tijd
Onze enige last
Lees ze daarom
Wanneer het echt past

Pas dan wordt je helder
Wat de schrijver je zegt
Worden letters en woorden
Voor even net echt

Lees deze woorden
Wat ik er mee zeg;
Letters en woorden
Ze lopen niet weg

In mijn armen

In mijn armen
Ben je veilig
In mijn armen
Mag je zijn

Ik omarm je
Met al mijn liefde
Leg beide armen
Stevig om je heen

In mijn armen
Ben je veilig
In mijn armen
Mag je zijn

Roep me maar

Roep me maar

 

Als je verdriet hebt
Je iemand nodig hebt
Ik zal je troosten

Roep me maar

Als je wilt lachen
Nergens aan wilt denken
Ik zal er zijn

Roep me maar

Als je pijn hebt
Je niet vrolijk bent
Ik sta altijd voor je klaar

Roep me maar

Als je niet wilt
Je even geen zin hebt
Ik zal je laten

Roep me maar
Ik sta altijd voor je klaar
Samen lachen, samen pijn
Ik zal er altijd voor je zijn

(Koffie)Verleiding

Donker
Bijna zwart
Dampend
Glurend
Bijna verleidend
Haar geur verspreidend
Ik ga volledig overstag
Voor haar
De eerste kop koffie van de dag

Sport bekijken als het leven zelf

Voet voor voet
Nieuwe doelen
Ritme voelen

Adem voor adem

Tempo maken
Zuchten slaken

Stap voor stap
Progressie boeken
Snelheid zoeken

Dag voor dag

Tegenzin keren

Opnieuw motiveren

Tot die ene dag

Wanneer plezier wordt getoond

Doorzetten wordt beloond

Elke stap als vanzelf lijkt

Je sport net zoals het leven zelf bekijkt

Even kind van allemaal

Heel even maar
Was hij van iedereen
Gedeelde bezorgdheid
Gedeeld verdriet en angst
Gedeelde hoop
Heel even was hij met zijn verhaal
Kind van ons allemaal

 

Nu weer veilig thuis
Terug alleen van hen
Hen die hem liefde geven
Daar waar het veilig is en warm
Zoekend naar antwoorden
Zijn volledige verhaal

Nu even rust van ons allemaal

Een woordenbrij

Schrijven
Een woordenbrij
Gedachten
Van mij
Ontrafelt
Op papier

Opgepakt
Gelezen
Verfrommeld
Tot woordenbrij
Gedachten
Van jou
 

Omdat het zomaar even mag

Zie ons gaan
Harder
Sneller
Jagend
Vliegend
Altijd haast

Zomaar weer een dag
Van ons mooie "vrije" leven
In sneltreinvaart voorbij
Zonder op zijn tijd
Stil te blijven staan
Als is het maar voor even

Even niks

Niet omdat het moet

Maar dat wat even mag

Gewoon zomaar

Omdat het zo voelt

Het zomaar even kan

Ik reken het goed

 

 

Krachtige en machtige passie

Muziek
Fotografie
Schrijven
Beeldhouwen

Passie's en uitingen
Van en voor jou

Jouw gevoel en donder
Jouw ogen en beleving
Jouw bezieling

Van jou ook voor hen
Hun gevoel en donder
Hun ogen en beleving

Aan het denken zettend
Gedachten oproepend
Gevoel rakend
Bezieling voelend
Inspirerend

Dat is het
Wat jij doet
Wat jij veroorzaakt
Jij die vol passie
Eigen creativiteit
Laat stromen
Zo vaak
Zonder het besef
Van de kracht
Van die machtige eigen passie

Foto's van SB Fotografie, C. De Boef en C. Parie

Mijn eigen ik

Mijn stem
Mijn geluid
Roept
Klinkt nog zacht
Vanuit de verte
Mijn eigen

Mijn verhaal
Mijn boek
Roept
Verstopt zich
Een dikke laag stof
Mijn eigen

Hagelwit papier
Veel pagina's
Zonder letters
Vervaagd
Verdwenen
Verstopt
Mijn boek
Mijn verhaal
Het wil er uit
Mijn eigen
Ik

 

In hoe de liefde leeft in mij

In wat ik doe
Hoe ik adem

In wat ik zie
Hoe ik leef

In wat ik ervaar
Hoe ik me geef

In wat ik hoor
Hoe ik steeds ga

In waar ik ben
Hoe ik hier sta

In wie ik ben
Hoe ik en jij
In hoe de liefde leeft in mij

Ont-wikkeld

Draaien
Om de klok
Om jezelf
Dag in dag uit
Soms te snel
Te ingewikkeld
Verstrikt

Draaien
Met geduld
Eén tik tegelijk
Raak er uit
Uit de knoop
Eenvoudiger
Ont-wikkeld

Hart om in te landen

Woorden
Ik zet ze op papier

Woorden
Ik deel ze met plezier

Maar het zijn slechts mijn woorden
Die op mijn lippen branden

Raken doen ze alleen dan
Als ze een hart vinden
Om veilig in te landen

Te veel

Zo 

Veel

Te 

Veel

Maakt soms

Zo 

Leeg

Te 

Leeg

Maakt soms

Zo 

Te 

Leeg

Zo 

Te 

Veel

Schoonheid der natuur

Diepe contrasten
Versterkt door najaarszon
Donkere stoere bast
Helder verkleurend blad
Statig rechtop staand
Zwak net voor het valt
Beide samenkomend
Contrasten vallen weg
In wat altijd spreekt
Schoonheid der natuur

Foto van SB Fotografie 

Vertrouwen is als een rups

Vertrouwen 

Moeilijk te vinden

Makkelijk te verliezen

Onopvallend, goed gecamoufleerd

Verschijnt ze als een rups

Ze bewaart bewust haar afstand

Bewaakt haar eigen veiligheid 

Verzamelt en neemt alles tot haar

Ze groeit haar eigen grootte
Moeiteloos vele malen voorbij

Snel daarna transformeert ze 

Ontpopt zich tot wonderschone vlinder

Bijzonder en breekbaar

Schijnbaar veilig en geborgen

Bijna vrij van enige angst

Lustig fladdert ze om je heen

Schoonheid in mooie vrije vlucht 

Tot er zomaar iets gebeurt 

Plots vliegt ze van je heen

Geen blik over haar schouder

Recht vooruit in volle vaart
Steeds verder van je weg
Ruim boven jou uit

Lijkt ze de vrijheid te verkiezen

Vol verbazing sta je daar

Met een lege blik kijk je haar na

Je staart voor je uit
Kunt het niet bevatten

Je draait je om en gaat weer door
Vervolgt je eigen pad

Nieuwe rupsen die verschijnen

Loop je nu in volle vaart voorbij
Even sluit je je volledig af
Tot je zomaar weer ineens
Stuit op haar, zo onopvallend en zo klein
Wordt je toch van binnen weer geraakt
Wat je hart weer voor haar opent

 

Vertrouwen 

Moeilijk te vinden

Makkelijk te verliezen
 

 

 

Met de stromen mee

Tranen, zomaar
Nee, niet zomaar
Altijd met een reden
Een reden, die we misschien niet kennen
Nee niet "niet kennen"
Gewoon even niet weten
Niet weten of niet herkennen
En toch stromen de tranen
Nee, tranen stromen niet
Gedachten, die stromen wel
Tranen rollen
Ze rollen, de gedachten volgend
Tranen rollen met de stromen mee

Foto van SB Fotografie

Tijd

Tijd
Vliegt
Raast voorbij

Tijd
Stopt
Houdt soms even stil

Tijd
Doet vergeten
Vervaagt herinnering

Tijd
Haalt terug
Laat dingen nooit verdwijnen

Tijd
Bestaat
En soms ook even niet

Denken en doen

Denken en doen

Denken om het denken
Denken om het doen

Doen om het denken
Doen om het doen

Denken zonder te doen
Doen zonder na te denken

Meevoelen en dwalen

Mijn hoofd en hart
Vol van gevoel
Denken met je mee
Mee met jouw hoofd en hart
Vol spanning en emotie
Dwalend naar wat als
Mijn hoofd en hart
Hardop denkend
Ze voelen en dwalen met je mee

Eerste helse autorit van deze herfst

Verkleurde bladeren
Vele grote druppels regen

Ze razen in het vage licht

Keihard komen ze nader
Gevangen in één blik
In de grote lichtbundels
Van mijn felle koplampen

Steeds harder en harder

Het zicht vertroebelt

Mijn ogen turen en knijpen

Stand drie heeft het zwaar

Alles wordt vager en vager

Mijn voet toch maar even los
Het gas moet echt even terug
 

Takken vliegen om me heen
Af en toe een dof geluid
Als er één de auto raakt

En dan zomaar uit het niets
Zie ik even helemaal niks

Een plotselinge muur van water

Een ondoordringbare regendouche
Veroorzaakt door inhalend vrachtverkeer
Haastig maar toch veel te langzaam
 

Hardop vloek en tier ik
Boos maar vooral van schrik
Terwijl ik snel afzak
Om weer iets zicht te krijgen
Klinkt hevig toeteren van achteren
Gefrustreerdheid ten top
Verpakt in een dikke patserbak
Kust op een haar na mijn bumper
Nog meer geschrokken kies ik
Nu even heel bewust
Gas los en lekker blijven hangen
Heel even maar
Of toch stiekem eventjes wat langer
Gevloek en getier verplaatst zich
Klinkt vanuit de dikke bak
Bij mij verschijnt een grote grijns
Even maar want de weg blijft slecht
Ik heb al mijn aandacht nodig

Rustig turen mijn ogen weer op de weg
Vooral niet gek laten maken
Remlichten slaan de klok
Matrixborden worden dwingender
Ik rij verder op mijn gevoel
Laat me leiden door het weer
Door de krachten der natuur
Veel later dan gepland
Parkeer ik moe de auto voor de deur
Gespannen en zichtbaar opgelucht
De eerste helse autorit van deze herfst is een feit

 

Echte dierenliefde

Alleen jij kan het begrijpen
Jij die eenzelfde liefde kent
Jij die dezelfde gevoelens deelt
Jij die hem je hart ooit liet veroveren

Alleen jij kan het begrijpen
Jij als echte dierenvriend
Jij die al zijn aandacht nooit verveeld
Jij die zijn pure dierenliefde voelt

Alleen jij kan het begrijpen
Jij die ziek kan zijn van angst
Jij die straten af blijft struinen
Jij die hij bij nachten van afwezigheid
bij thuiskomst eventjes laat huilen

Mooi en fragiel

Mooi
Zo veel warmte in je hart
Fragiel
Met ondeugd in je ogen
Kwetsbaar
Vol liefde voor nog zo veel
Ontroerend
In kleine dingen groot plezier

 

Mooie en fragiele vrouw
Zo kwetsbaar en ontroerend
Zonder het haast door te hebben
Steeds meer in je eigen wereld

 

Mooie en fragiele vrouw
Vol warmte, liefde en plezier
Ontdeugend kijkend uit je ogen
Houd je het vertrouwde stevig vast
Maar leedzaam zien jouw geliefden toe
Hoe langzaam jouw grip verliest aan kracht

 

 

 

 

 

Mijn lach te leen

Gisteren lachte ik
Vandaag lach ik
Morgen lach ik weer

Elke dag een lach
Ook al is het er maar één
Elke dag een lach

Het houdt je op de been

 

Maar lukt het even niet

Zit je er gewoon even doorheen

Dan weet ik het goed gemaakt

Ik geef jou mijn lach te leen
 

Voor het eerst

Voor het eerst
Dingen doen
Beetpakken
Het lef hebben
Grenzen over te stappen

Voor het eerst
Simpele dingen
Soms complex
Altijd geblokkeerd
Nooit het lef gehad

Voor het eerst
Blij makend
Bevrijdend
Twijfel opzij
Je leven verrijkend

Wanneer heb jij voor het laatst echt iets voor het eerst gedaan?

Rijkt je de hand

Echte vriendschap

Rijkt je de hand

Geeft ogen aan de afstand

Ontneemt je de kilte

Geeft stem aan de stilte

Pure wilskracht

Sterk
Rechtop
Trots
Kop omhoog

 

Puur
Echt
Twee man
Kwetsbaar

 

Toonbeeld
Van pure wilskracht

Zwevende herfstgloed - Haiku

Mooi door de bomen
In vroege ochtendgloren
Zwevende herfstgloed

Gedeelde emotie

Intense emotie
Te zien, te lezen
Trillende handen
Bibberende stem
Licht tranende ogen
Totaal verrast

Geheel overmand

Niet bij mij
Juist bij een ander
Maar dan ineens

Toch ook bij mij
Ik voel het
Die spanning, die warmte

Een koude rilling

Zelfs even een traan

Ik leef mee

Voel mee

Met wat de ander voelt

Speciaal te ervaren

Het te snappen

Even over en weer

Die blik van herkenning

Bijzonder te mogen voelen

Gedeelde emotie

Foto van Lies Arnold

Nooit meer hallo

Onvermijdelijk
Altijd veel te vroeg

Er aan geloven wil je nooit
Maar je weet toch komt het ooit

Afscheid nemen
Dat moment van laten gaan

Van wie je lief is in dit leven
Dit keer alleen niet meer voor even

Afscheid nemen doet vooral dan pijn
Wanneer je weet dat het voor eeuwig is

Je het niet meer kan weerleggen
Nooit meer "hallo" tegen hen kan zeggen.

Fluisterend in mijn oor

Soms zijn er momenten
Dat ik aan je denk
Dat ik tegen je praat
Dat ik praat alsof je naast me staat

Soms zijn er momenten
Dat ik aan je denk
Dat ik jou ook hoor
Dat ik je hoor fluisteren in mijn oor

Soms zijn er momenten
Dat ik aan je denk
Dat ik je zie staan
Dat ik je nooit meer wil laten gaan

Huil je tranen droog

Laat het gaan
Laat het komen
Laat je emoties bij hem stromen

Voel intens
Voel als mens
Voel je in zijn armen veilig

Huil wat je lief is
Huil jouw monoloog
Huil je tranen in zijn armen droog

Huil je tranen
Laat het gaan
Laat het komen
Laat je emoties bij hem stromen

Langs de waterlijn

Langs de waterlijn

Lange haren wapperend in de wind

Slippers voor me uit schoppend

Broekspijpen omhoog gekruld

Zodra de golven komen

Blootvoets door het koele water

Elke stap zinkt weg in het natte zand

Water en zand vermengen zich

Zoeken hun weg tussen de tenen

Zwierend en zwaaiend

Met de slippers in de hand

Kan dit kleine stukje geluk

Niet lang genoeg duren

Dromend en genietend

Langs die mooie waterlijn

Soms zet ik het nieuws even uit

Nieuwsberichten vol ellende
Ze denderen de kamer in
Van ver en dichterbij
Stortvloed van slecht nieuws
Komt elke dag weer vrij

Journaals vol met verdriet
Het leed niet te bevatten
Overal ter wereld lijkt het mis
Het wordt over je uitgestort
Of het normaal geworden is

Berichten volgen elkaar op
Ik hoor en voel ze allemaal
Narigheid, diepe ellende
Zoveel mensen met zoveel leed
De mens veroorzaakt deze bende

Soms zet ik het nieuws even uit
Kan ik er even niet meer tegen
Sluit ik zo mijn eigen ogen maar
Zet de zenders even af
Even uit, even helemaal klaar

Even uit, even klaar terwijl op deze wereld alles door draaft:

- 100.000 Koerdische vluchtelingen op de vlucht voor IS
- 100 nieuwe ebola lijken in sierra leone
- 24 jarige hardloper dam tot dam overleden
- voortbestaan thuiszorg stervenden in gevaar
- student overlijdt tijdens introductieweek
- vrouw (72) met eigen stok geslagen
- .............................
- .............................
- .............................
- .............................

Foto eigendom van RTL Nieuws

Gezin uit liefde samengesteld

Ik zie ze lopen over straat, jonge kleine kinderen. Onderweg naar school, achteromkijkend druk zwaaiend naar hun papa of mama. Meestal nog steeds naar mama, want papa is vaak al druk aan het werk.

Sommige stappen alleen de deur uit omdat beide ouders al aan het werk zijn, omdat ze nog op bed liggen of of of of........... 

Overal achter elke voordeur zit een eigen verhaal, zoals er ook achter onze voordeur vroeger zo'n verhaal zat.

Uitzondering waren we, de enige twee van school. Althans in mijn beleving was dat zo, wat ik er me er nog van weet te herinneren. Kinderen van gescheiden ouders, vreemde eenden in de bijt. Ja vreemd vond men het toen zeer zeker. Het was onbekend bij de meesten om me heen, maar voor ons wel de harde realiteit. Nu anno 2014 is het volledig omgekeerd, is het bijna gewoon dat ouders scheiden en ben je bijna vreemd als je ouders waar je bij woont beiden echt je ouders zijn.

Achter de voordeuren van nu zijn heel veel gezinnen uit elkaar gegaan en gelukkig vaak daarna opnieuw uit liefde samengesteld. Allen met een groot stuk historie en vaak met een grote rugzak vol emotie. 

Sommige kinderen hebben geluk en hebben nu vier geweldige ouders in plaats van maar twee.
Ze weten zich bij allevier even welkom. Wel veel gepuzzel, maar daar komen ze wonderbaarlijk genoeg altijd wel weer uit. 

Voor anderen is het lastiger. 

Ze hebben er niet om gevraagd maar moeten dealen met het gevoel van elke dag.
Mag ik dit weekend wel komen of ben ik alleen maar lastig. Sommigen hoeven het zich helemaal niet af te vragen en zijn nog steeds tot mijn verbazing totaal niet welkom. De andere ouder loopt blijkbaar weg voor zijn eigen verantwoordelijkheid of nog duidelijker: laat zijn kind waar hij eerst wel voor koos, nu volledig in de steek.

Welkom of niet welkom zijn, het zijn twee grote uitersten, waarvan er één gewoon te triest is om te zien of horen. Het ook weer heel even mee te voelen is niet fijn, dat nare gevoel van niet welkom zijn. 

Toch overheerst daarna een veel mooier gevoel, wat de rest niet doet verdwijnen maar wel op zijn plaats in de schaduw zet. Dat gevoel van de onvoorwaardelijke liefde van die ouder die er wel altijd is geweest, die wel voor jou kiest. 

Tel daar de mooie liefde bij op van die nieuwe ouder die er soms veel later pas bijgekomen is, die er wel is en je je welkom laat voelen. Die uit liefde bewust kiest voor het nieuwe gezin, met of zonder ook nog eigen kinderen.

Hoe mooi en hoe bijzonder is dat. Bijzonder, maar ook best moeilijk en vaak nog onderschat.

Je plek zien te vinden in het leven van deze kinderen en hopen uiteindelijk vertrouwen en respect te mogen ontvangen. 

Biologisch niet de ouder van deze kinderen, maar vaak wel zoveel meer waard in hun leven dat het woord biologisch er bijna niet meer toe doet. Hoe mooi is dat!

Bijna ja dat wel, want natuurlijk willen uiteindelijk alle kinderen jong en oud, diep van binnen altijd bij hun eigen beide ouders welkom zijn.

90 jaren jong

90 jaren jong
Anders kan ik het niet noemen

Jong van lijf en jong van geest
Niks is nog te gek geweest
Bijna dagelijks online
Steeds op de hoogte blijvend
Waar ze ook te vinden zijn
Vrienden en familie, van groot tot nog heel klein

Een spil in het leven
Van de mensen om haar heen
Een echte steun en toeverlaat
Al zeggen ze het vast niet vaak genoeg
Voor allemaal is ze heel bijzonder
Dat voelen ze diep down in hun donder

Trots is ze als een pauw
Op wat haar dierbaar is
Op wat een ieder heeft bereikt
Laat dat blijken op haar manier
Geeft altijd graag haar mening mee
Eerlijk, open en recht door zee

Gelukkig is ze wie ze is
Mooi en warm door pieken en dalen
Omringd door jong en oud
Open voor al wat anders is
Raakt een ander soms het spoor dan kwijt
Gaat zij altijd weer mee met de tijd

90 jaren jong
Anders wil ik het niet noemen

Turquoise gelakte nagels

Drijvend op mijn rug
Dobberend in stilte
Omringd door de helderblauwe zee
Oneindige groot en wijds
Schoonheid zover mijn blikken reiken
Alleen turquoise gelakte nagels
Uitstekend net boven de waterspiegel
Schijnbaar volledig afgestemd
Op de kleuren der natuur
Stil ben ik voor enig rumoer om me heen
Wegdromend steeds verder en verder
Op het ritme van de golven
Van die mij zo dierbare en wonderschone
Helderblauwe, bijna turquoise gekleurde zee

Vrijheid tegemoet - Haiku

Goud blinkt vanavond
Stralend op kalme golven
Vrijheid tegemoet

Toelichting:

Een prachtige 4 master voor de kust van Bodrum.

Uiteindelijk weer vertrekkend naar open zee in de schittering van de ondergaande zon op de kalme golven.

Alleen samen

Samen
Opgaan in de ruimte
Schoonheid om je heen
Jezelf mogen verliezen
In veiligheid en warmte
Die alleen voelbaar is
In nabijheid van elkaar
Met niemand echt bereikbaar
Alleen mogelijk samen met haar

Talenten en gaven

Ze zijn er zeker
Vaak zonder het te weten
Ergens diep van binnen
Niet altijd zichtbaar voor anderen
Laat staan al voor jezelf
Maar ze zijn er echt
Sluimerend en wachtend
Op het geweldige moment
Van ontdekking en ervaring
Op de eigenaar die ze nooit eerder heeft gezien
Ze eindelijk ontdekt en gaat ervaren
Of toch eerst afstoot en negeert

Wachtend zijn ze er
Bij jou en mij, bij iedereen
Ze roepen je, willen er uit
Aan jou om ze niet langer te negeren
Om kennis te maken, ze te omarmen, te koesteren
Aan jou om ze te ontwikkelen
Te laten ontluiken tot deel van wie je bent
Talenten en gaven heb je niet voor niks
Ze horen bij je, maken je tot wie je bent
Hoor de roep, heet ze welkom en geef ze de kans te groeien

Late vogel - Haiku

een late vogel
vliegt door de avondhemel
elke boom een nest

 

Zoekend - Haiku

Hoop en goede moed
Over gaand in stille angst
Zoekend naar glimp licht

Angst

Hoop en goede moed
Soms overgaand in angst
Angst om te verliezen
Deze o zo zware strijd

Vechtlust en kracht
Dreigen te verliezen
Verliezen van de angst
Voor wat nu komen gaat

Nadruk door zonlicht - Haiku

Overdenk morgen
Mooie liefdevolle lach
Nadruk door zonlicht

Zoals altijd

Doen, 

zoals je altijd hebt gedaan

 

Denken, 

zoals je altijd hebt gedacht

 

Voelen, 

zoals je altijd hebt gevoeld

 

Zien, 

zoals je altijd hebt gezien

 

Blijf het doen zoals je deed
Dan blijft het altijd zoals het was
Heb de durf voor eens iets anders
Wil het aan den lijve zelf ervaren

Kleine veranderingen

In denken, voelen, zien of doen

Kunnen teweeg brengen

Wat je mooiste dromen evenaren

 

Verander, wat je altijd was gewoon

Om te dromen, 

zoals je nog niet eerder hebt gedroomd

Ander licht

Licht
Als ' s morgens
Altijd veel te vroeg
De wekker gaat
Een kopje koffie
De tuindeur lekker open
's Zomerse start van de dag
Waarbij wakker worden
Bijna geen moeite kost

 

Aardedonker
Als 's morgens
Altijd veel te vroeg
De wekker gaat
Een kopje koffie
De tuindeur toch weer dicht
Andere start van de dag
Waarbij je voor wakker worden
Toch even moeite moet doen

 

Zelfde tijdstip, ander licht
Tekent zich in je gezicht
Gezicht van binnen en van buiten

 

Zelfde tijdstip, ander licht
Zoveel invloed op het zicht
Zicht naar binnen en naar buiten

Gaydar

Ooit gehoord van een "gaydar"? Wel eens over horen praten of nog nooit? Eén ding kan ik je vertellen; ik heb hem zeker. Misschien niet 100% feilloos, maar ik kom aardig in de buurt.

Enig idee waar ik het over heb? Even een stukje verduidelijking om gelijk wat onwetendheid weg te nemen. Voor het gemak quote ik hier even Wikipedia: "Gaydar is een samenvoeging van de woorden ‘gay’ (Engels voor homo) en radar waarmee de sociale vaardigheid om homoseksuelen, lesbiennes en biseksuelen te herkennen, zonder objectieve informatie over hun seksuele geaardheid, wordt aangeduid"

Of in mijn eigen woorden: sommige mensen voelen bijna feilloos aan of iemand homoseksueel of lesbisch is. En nee dan bedoel ik niet aan de hand van allerlei stereotypen van vroeger zoals tuinbroeken en houthakkerblouses. Nee ik bedoel op basis van een bepaald gevoel, een stukje herkenning, misschien wel gewoon intuitie.
 

Afgelopen week kwam het woord "gaydar" ineens voor in een e-mailtje wat ik binnen kreeg. Blijkbaar had ik iemand "herkend" / "ontmaskerd". Ik moest er vreselijk om lachen, want dat denkbeeldige grote "zwaailicht" op mijn hoofd doet dus na al die tijd nog steeds zijn werk. Ooit jaren terug zei ik voor de gein dat mijn Gaydar er zo uit moest zien. Een oranje zwaailicht op mijn hoofd wat elke keer af gaat bij het herkennen van homo's, lesbo's en bi's. Nooit ben ik er bewust mee bezig geweest, maar elke keer weer gebeurt het gewoon van binnen en blijkt het te kloppen. In dit geval heeft de andere kant van de digitale snelweg er volgens een zeer betrouwbare bron ook hartelijk om kunnen lachen. Zij wist zelf ook maar al te goed wat een gaydar is, want ja natuurlijk........ zij heeft hem ook :-)

Contouren

Contouren

Ver weg

Beelden

Van vroeger

Vaag

Schimmig

Toch helder

Soms scherp

Flarden

Vervagen

Ouder

Verder

Tot enkel

Gedachten

Dierbaar

Gekoesterd

Van

En aan

Ooit.........

Zorg dat je praat

Ben je het kwijt
Is het te laat
Geef dan toch aan
Wat tussenin staat
Laat het niet gaan
Zorg dat je praat

 

Veeg wat het is
Vandaag van de baan
Het is het niet waard
Te laten bestaan
Doe toch geen kwaad
Blijf niet in die waan

 

Maak het weer mooi
Groot leek de staat
Tover hem aan
Lach op 't gelaat
Kijk je nu staan
Geniet van die daad

 

Zo weer voorbij
Te ver weg gegaan
Had even geen maat
Maar nu weer gedaan
Koester geen haat
Gun het geen traan

 

Gebeurt even zomaar
Raar waar 't ontstaat
Ontspringt klein de kraan
Als grote druppel verlaat
Maar laat het toch gaan
Zorg dat je praat

Werkt online samen ook offline

Veel en vluchtig
Vrienden en volgers
Sociale media
Gezellig en informatief
En soms ook irritant

Langer en gericht actief

Brengt steeds meer en meer
Het betekent intensiever
Echte gesprekken komen tot stand

Diepgaander zijn ze

Je leert elkaar beter kennen
De mooiere contacten
Die ergens ooit online ontstaan
Worden door de tijd versterkt

En heel soms is het je je gegund

Krijg je echt die mooie kans
Om samen te mogen ervaren
Of online samen ook offline werkt

Vroege ochtenduur

Opkomende zon
Vol vuur hemel verlichtend
Met passie en met kracht

Ochtendnevel
Weiland en snelweg bedekkend
Mysterieus, bijna spookachtig

In gedachten
Stilte om me heen
Enkel geluiden der natuur
Vredig en kalm
Verlichtend en rustgevend
Dit vroege ochtenduur

In gedachten
Want die gekoesterde stilte
Zo kostbaar en zo puur
Die hoor je hier niet echt
Daarom in gedachten
Dit vroege ochtenduur

Veldboeket van het leven

Overvolle velden kleurenpracht
Gesierd door opvallend helder rood

Van mega grote klaprozen der liefde

Oneindige dichtbegroeide bermen
Bedolven onder het neuriën
Van de romantiek van fluitenkruid

Stroken van sprekend geel
Symbool van gezondheid en duurzaamheid
Fluisterende macht van het wuivende koolzaad

Ontluikend tussen alle bloemen door

Combinatie van stekeligheid en schoonheid

Een bloemenpracht van paarse distels

Vochtige uitgestrekte graslanden
Onherroepelijk verbonden met vroeger en nu
Versierd met rode klaver en schitterende pinksterbloemen

Waar ook om ons heen
Willekeurig welk seizoen
Plukken kunnen we het op elk moment
Verschillend van samenstelling
Maar dat is om het even
We plukken voor ons zelf
Ons eigen veldboeket van het leven

Glimlach van de zon

Zo eenvoudig
Simpel en klein
Daarom juist zo groot
Om dankbaar voor te zijn

Een simpele zonnestraal
De glimlach van de zon
Precies op zo'n moment
Even terug weer naar de bron

Wanneer ik me hardop afvraag
Of je blij bent met wat je ziet
Het is gelopen zoals jij hoopte
Sinds jij ons toen verliet

Het moment waarop ik mij besef
Hoe belangrijk dat voor mij blijft
Is daar de warme glimlach van de zon 

Die wat ik me afvraag onderschrijft.

13122014 1e versie

Grote onbekende

Grote onbekende
Waarvan ik me steeds bewust was
Niet in elkaars leven
Maar ergens toch altijd wel
De behoefte was er niet
De vraag zelf bleef uit
Mijn deur stond open
Maar slechts op een kier
Niet nu, maar wie weet ooit
Als het zo voelt
We hebben alle tijd
Vreemden van elkaar
Waarom doen wat niet goed voelt

En nu.......
Nu is er geen keuze meer
Jij hebt voor jezelf gekozen
Onbegrijpelijk voor mij waarom
Want kennen deed ik je niet
Maar wat voelt dat nu toch dom
Onomkeerbaar, nooit meer wie weet ooit
Dom of niet, vooral heel helder
De keuze is niet meer aan mij

Tijd haalt keuzes in

Uitstellen was ooit een keuze
Met de deur op een kier
Redenen te over
Vooral niet nu niet hier

Wie weet ooit
Toch ergens steeds die twijfel
Vaak fluisterend in mijn oor
Pas op dat spijt je niet ooit
Ergens nog te pakken krijgt

 

Daarvoor is het nu te laat
De tijd heeft al gesproken
Zonder mij besloten
Hun leven afgebroken

Tot twee keer toe
Heeft tijd mijn keuzes ingehaald
Twijfel fluistert in mijn oor
Voor spijt is het nu echt te laat
Zorg dat spijt voor altijd zwijgt

Ongrijpbaar verdriet - vlucht MH17

Ongrijpbaar
Dat intense verdriet
Een mij vreemd gevoel
Want kennen doe ik je niet

 

Langzaam krijg je een gezicht
Met daarbij je eigen verhaal

298 keer opnieuw
Gebeurt dit in totaal

 

En elke keer opnieuw
Bij elk verhaal wat ik nu hoor
Staan mijn tranen van binnen stil
Bij jou en degene die jou verloor

Vooral nu

Nog jaren
Wil ik je bij me hebben
Naast je wakker worden
Heel veel kopjes koffie drinken
Heerlijk lachen met elkaar
Samen strakjes oud zijn
Misschien wel vijftig jaar getrouwd zijn

Maar vooral nu
Wil ik je bij me hebben
Elk moment genieten
Durven dromen met elkaar
Seconden onvergetelijk maken
Samen nu gelukkig zijn
Na 12 jaar nog steeds een éénheid zijn

Het leven samen leven
Gewoon zoals wij zijn
Genieten van wat ons is gegund
Ooit kijken we dan later terug
Met brede glimlach om onze mond
Als we strakjes oud zijn
Misschien wel vijftig jaar getrouwd zijn

Dit mag geen waarheid zijn - vlucht MH17

Kippenvel
De beelden
Vele brokstukken
Geen twijfel
Totaal geen kans
Voor iemand op overleven

Boosheid
Zomaar ontnemen
Van zoveel levens
Onschuldig
Op weg naar waar
Geen reden voor te geven

Verdriet
Van nabestaanden
Door merg en been
Al die vragen
Hoe en waarom
Zoveel onzekerheid en pijn

Ongeloof
Deze berichten
Wereldwijd gevoeld
Onmacht
Niet te bevatten
Dit mag geen waarheid zijn




Vlucht MH17 - 17072014

Volle maan

Mysterieus
Haast onbereikbaar
Reusachtig groot
Fel neerschijnend
Op ons kleine nietige mensen

Goed kijkend
Verschijnt een beeld
Een prachtige pentekening
Ze is zo mooi
Zo mysterieus, zo krachtig

Elke 29 dagen
Blijft ze fascineren
Laat ze zich weer even zien
Verschijnt ze aan de hemel
Laat zich in volle pracht aanschouwen

Schaamteloos staren
Roept ze in ons op
De volle maan in al haar glorie
Symbool voor pure romantiek
Zo mysterieus, zo prachtig

Foto van SBFotografie

Krom, krommer, kromst

Hoe krom onze wereld in elkaar zit, werd mij vandaag weer even goed duidelijk.
De berichten over de coming-out van Ian Thorpe gaan de hele wereld over en iedereen heeft hier natuurlijk een mening over. En begrijp me niet verkeerd, dat mag natuurlijk ook.
Ik persoonlijk ben vooral erg blij dat hij eindelijk zichzelf kan zijn en vind het jammer dat het hem zoveel jaren heeft gekost om er voor uit te komen.
Voor nu zeg ik alleen maar: ga genieten van je vrijheid!

Mijn oog viel vandaag op een hele mooie briefwisseling over de coming-out van Ian Thorpe tussen Frits Barend en zijn dochter Barbara Barend. Mooi, verhelderend en tussen de regels door kort aangevend dat ook Barbara, met hele vrije ouders, moeite heeft gehad met haar coming out.
Omdat ik het zo mooi vond heb ik hem op twitter geplaatst voor ik me verder stortte op het nieuws van vandaag. Ik had een goed gevoel bij de dingen die ik tot nu toe gelezen had tot mijn oog viel op het volgende bericht.........
Ook dit ging over hetzelfde onderwerp, de liefde. Want dat is toch gewoon waar al deze berichten om draaien. Nu was het een Amerikaanse vrouw die haar liefde voor een andere vrouw bezegelde met het huwelijk. Geweldig voor hun beiden totdat de universiteit waar ze studeerde roet in het eten gooide. Homoseksualiteit is in strijd met de op die school geldende leefregels en dus werd de dame in kwestie gedwongen haar studie te stoppen, ze werd geschorst. Een studie in de eindfase, die ze niet zomaar ergens anders op kan pakken........
Tja en dan kan ik dus alleen nog maar denken dat de wereld zo ontzettend krom in elkaar zit.........
Aan de ene kant vraagt iedereen zich af waarom mensen zichzelf niet durven te zijn en moeite hebben met een coming-out en aan de andere kant worden mensen die er wel voor uit komen kei- en keihard gestraft................
Ik weet dat het zo is op deze wereld en dat het heel oneerlijk is, maar de contrasten werden door deze berichten wel weer akelig duidelijk.

Voor de geïnteresseerden hieronder de links naar de betreffende berichten:

Briefwisseling tussen vader en dochter Barend:
http://heldenonline.nl/rubrieken/helden-in-het-nieuws/eindelijk-heeft-thorpe-rust#.U8JZY5mAOR4.twitter

Bericht over geschorste lesbische studente VS vanwege huwelijk http://s.ad.nl/3688597

Alles van haar

Met elke druppel bloed

Die door mijn aderen vloeit

 

Iedere ademteug

Die mij in leven houdt

 

Met elke microscopisch kleine cel
Die mijn grote lichaam rijk is

Weet ik het zeker
Schreeuw ik het van binnen uit
 

Echt alles van mij

Houdt van alles van haar.

Raken doen ze

Woorden
Ze raken
Gesproken
Of op schrift
Ze komen binnen
Bevestigend
Wat je al lang weet
Overdonderend
Het nieuwe wat je leest
Positief of negatief
Raken doen ze
En soms heel even
Meestal onverwacht
Voel je ze steken
Rechtstreeks in je hart.

Verstop je mooie glimlach niet

Zo'n mooie dag
Een geweldige start
Vogels fluiten
Zingen hun hoogste lied
Deden mij stralen
Een grote lach verschijnen
Toen ik mijn huis verliet

Zo'n dag van geluk
Een geweldige start
Ga vooral naar buiten
Zing zelf je hoogste lied
Laat een ander lachen
Verstop op deze heerlijke dag
Vooral jouw mooie glimlach niet

Opa De Boef - Apetrots

Zo lang als ik me kan herinneren leefden we heel dicht bij elkaar in de buurt.
Eerst even iets verder weg, maar al heel snel daarna op loopafstand.

Dicht in onze buurt, de kleinkinderen beschermend als je eigen dochter dat even niet kon. Niet kon omdat ze juist voor ons aan het zorgen was........

Altijd was jij daar, zo lang als ik me kan herinneren. Altijd met raad en daad, gevraagd en ongevraagd. Als klein kind ging ik elke dag tussen de middag eten bij opa en oma. Ik heb er al snel mijn eerste koffie leren drinken met suiker en gekookte melk met vel hahaha. Ik kan er nog van gruwelen als ik er aan denk. 

Als we ziek waren, waren jullie er altijd om ons te vertroetelen omdat je eigen dochter dat even niet kon. Juist omdat ze voor ons zorgde.........

Altijd was je er, behalve de momenten dat je in het ziekenhuis lag. Terugkijkend was dat helaas best vaak. Ik weet niet beter dan dat we heel wat keren jouw verjaardag en ook mijn verjaardag vierden in het ziekenhuis.  Jij de 28e ik de 29e en de koningin de 30e. En ohw wat had ik toen al een bloedhekel aan dat oranjegebak. Niks anders was er te krijgen met mijn verjaardag en getver wat haatte ik het. En eigenlijk nog steeds :-)
Dolblij was ik als je een keer niet in het ziekenhuis lag met de verjaardagen, want dan had mama meer tijd. Meer tijd om zelf taart te pakken. Yesss geen oranjegebak.

Jaren later, toen ik besloot officieel "de Boef" te willen heten had iedereen het over het aannemen van de naam van mijn moeder. Toen al en nu nog steeds weet ik beter. Het was meer: Ik wilde natuurlijk mijn moeders naam en niet die van iemand die ik toch niet kende. Maar heel eerlijk toen en nu wilde ik juist ook de naam van de man die voor mij als vader voelde. Mijn opa, de enige echte vaderfiguur die ik vanaf mijn geboorte gekend heb.

God wat was het een gedoe om voor elkaar te krijgen, maar wat was ik ontzettend trots dat het me toch maar mooi lukte. Alle tegenwerking weten te doorstaan en zo blij toen die brief van Hare Majesteit in de bus lag. Officieel de Boef, opa gaat nu ook echt verder in mij. Niet alleen in mijn hoofd en in mijn hart, maar ook in mijn naam. Helaas lukte het pas in het jaar nadat hij overleed en heeft hij het niet mee mogen maken, maar ik weet dat ie groots was met het idee dat ik het wilde doen. Groots, misschien wel een understatement. Trots was ie, apetrots! 

En ik........ nu al weer 23 jaar na zijn overlijden ben nog elke dag trots op zijn naam, apetrots!

Vandaag brand ik hem echt

Een kaarsje branden
Voor iets of iemand
Speciaal voor dat moment
Voor iemand die je kent

Ik doe het bijna nooit
Meestal enkel in gedachten
Eén met mijn gevoel
Wel met hetzelfde doel

Dit keer doe ik het anders
Hij vroeg het namelijk zelf
Met weinig woorden gezegd
Maar vandaag brand ik hem echt

In het echt en digitaal
En ook nog in gedachten
Driedubbel moet toch werken
Het idee alleen al moet hem sterken

Pure vechtlust

Getroffen door onzekerheid
Heftig en slecht nieuws
Niet wetend hoe nu verder
Staat één ding wel voorop
Doorgaan doen ze samen

Gesteund door heel veel liefde
Van velen om hen heen
Laten zij zich enkel leiden
Door de enige echte optie
Die ze nu nog kennen samen

Met pure en keiharde vechtlust
Met daarvoor mijn diep respect
Strijden ze nu schouder aan schouder
Voor winst in dit gevecht.

Papa ik lijk steeds meer op jou

"Papa ik lijk steeds meer op jou"
Geen flauw idee
Ik denk zomaar van niet
Het is ook niet belangrijk
Maar soms
Heel even maar
Is het er toch
Wil ik het weten
Is het even daar........

Eén land, één liefde

Overal laten we ons zien
Sommigen al ontzettend vroeg
Anderen schuiven net pas aan
Hele straten tonen onze trots
Ademen waar wij groot in zijn

Vier weken zijn we één
Kritisch en oplettend als geen ander
Neigt positiviteit soms naar naief
Vergeten we alles er omheen
Zijn we even niet meer klein

Kenners klein en groot
Liefhebbers puur van het moment
Het maakt voor ons niet uit
Vier weken lang één land, één liefde
Genieten we gebroederlijk met elkaar
Van waar ons land zo heerlijk groot in is.

Coldfear - Russia

Ver weg
Toch raakt het mij
Woorden
Alsof voor mij bestemd
Keihard
Diep in mijn gevoel
Geestesziek
Hoor ik ze zeggen
Over hen
Daarmee ook over jou en mij

Voor mij
Terug in de tijd
Voor hen
Hier en nu
Actueel
Van dit moment
Pijnlijk om te zien
Zo ver weg
Zo akelig dichtbij

Levensgrote kater

Geen rol gespeeld
Maar toch een hele grote
Bizar dat dat zo kan
Terwijl je ons verstootte

Soms kan ik er niet bij
Snap ik niet dat ik het toe laat
Zoveel jaren later
Weet ik niet waar dit voor staat

Je was er nooit
Eigenlijk was dat wel best
Slechter ben ik niet geworden
Hooguit flink gepest

Best raar
Zo veel jaren later
Dat ik er toch nog steeds mee zit
Met die levensgrote kater..............




12022014

De Vergeetclub

Mee op vakantie moest ie..... Hij brandde al weken op de tafel, maar nee het was een boek voor de vakantie. Zoals zo vaak hadden we samen een paar nieuwe boeken uitgezocht die tot het zonovergoten Griekenland moesten wachten. Zo ook De Vergeetclub van Tosca Niterink, waar we via de social media alleen maar meer goede, leuke en vooral ook mooie reacties over lazen.
Spijt dat ie moest wachten, maar ook weer niet want hij lag voor mij direct boven op de stapel. Dit moest nummer 1 worden!

 

Tijdens de eerste strandmomenten kwam ie van de stapel en ik wist het eigenlijk gelijk al........ hij moest in een keer uit.
Geloof me ik ben geen lezer, ik schrijf graag, maar voor lezen heb ik meestal gewoon de rust niet. Een boek moet me gelijk grijpen om kans te maken uitgelezen te worden. Duurt dat te lang, dan verdwijnt ie gewoon weer op een stapel........de verkeerde in dat geval.

De Vergeetclub......... natuurlijk greep De Vergeetclub mij........direct vanaf het eerste tot het allerlaatste woord.

Mooi en integer geschreven, maar vooral ook vol enorm veel hilarische humor. Je kan niet anders dan regelmatig hardop schaterlachen. Dit wisselt dan ook zomaar ineens weer met een paar keer slikken om hoe triest sommige dingen eigenlijk ook zijn. Geschreven vol respect en juist ook kritische noten. Wat ongelooflijk uit het leven gegrepen en volgens mij herkenbaar voor iedereen die ooit te maken heeft gehad met dementie.

 

Van "Johannatuintje" uit de proloog via de vierjaargetijden naar het woord van dank meegenomen in de gang van alledag van dames op leeftijd die wonen achter een cijferslot. De dames Map, Glims, Van Haren, Pijnenburg, Wormerveer, Kistenmaker, Niterink en Piek, je sluit ze een voor een in je hart door de humor en het respect waarmee Tosca schrijft over deze mensen. Niet in een grootschalig eng bejaardehuis, maar heerlijk zichzelf zijnd in een mooi stukje zorg op maat.
Precies zoals het zou moeten, maar waar zo weinig van beschikbaar is. De vergelijking met AbFab is super gevonden en misstaat totaal niet.

 

Tosca beschrijft in haar boek op een geweldige manier wat ze mee maakt, ziet, hoort en zelf voelt en ervaart in het leven van en met haar dementerende moeder en de anderen om haar heen. Haar moeder die nu wel aaibaar is, waar ze dat vroeger zo totaal niet was. Die haar lang niet altijd meer herkent, maar waarover ze dan zelf heel direct zegt "maar ik herken haar toch nog". En zo is het, dat mag toch nooit een excuus zijn om niet meer op bezoek te gaan. Ze schrijft zelfkritisch en natuurlijk ook heerlijk humoristisch, maakt sommige situaties soms zo absurd en komisch, maar ze blijft vooral ook oog houden voor de soms zo simpele manier van benaderen van en omgaan met mensen die in hun totaal eigen wereld leven.

 

Uiteindelijk gaat het toch vooral om respect en mensen in hun waarde laten. Of misschien beter gezegd gewoon om mensen behandelen zoals ook jij zo graag behandeld wilt worden.
Later als ik oud mag worden, hoop ik zo behandelt te worden zoals "zuster" Tosca en "zuster" Anita hun (schoon)moeder behandelen; met humor en respect! Door wie dan ook omdat we zelf nou eenmaal geen kinderen hebben. Mooi voer wellicht voor een volgend blog ;-)

 

Tosca bedankt voor je geweldige bijdrage aan onze vakantie. Ik heb geweldig gelachen, maar ook een paar keer flink geslikt.

 

 

Hoe geweldig mooi is dit.......

Nog net even te wakker
Om al direct de slaap te vatten
Ik luister en ik hoor.........
Het tikken van de regen
Lijkt voor eventjes gestopt
Naast mij heel rustig
Het ademhalen
Van mijn lieve vrouw
Verder hoor ik niks
Behalve enkel direct achter mij
Zachtjes op de achtergrond
De rustgevende geluiden
Van de golven van zee

Wauw....hoe geweldig mooi is dit.........

Agios Isidorio, Lesbos 5 juni 2014

Complete stilte

Met de zon aan de hemel
Starend naar de horizon
Denkend aan verre oorden
Met bijbehorende mooie klanken
Zwevend naar ver weg
Raak ik volledig overdonderd
Betrapt in stilte genietend
Mijn gedachten haast verdoofd
Door de simpele schoonheid
Van al het moois om me heen
Na een stortvloed van gedachten
Valt eindelijk uit het niks
Al is het maar voor heel even
Complete stilte in mijn hoofd

Een geldig alibi......

Mei 2012, ook ik kreeg, omdat het nou eenmaal handig is dat je altijd bereikbaar bent, een mobiele telefoon van de zaak. Mijn eigen telefoon kon aan de kant en ook ik was zakelijk mobiel bereikbaar...........
Je kent dat wel, nog lang niet iedereen heeft je nummer, dus zoveel word je nog niet op die telefoon gebeld. Tenminste dat dacht ik.............. Al gauw bleek anders.......... Al snel werd ik gebeld door mensen die ik niet kende, werd ik gek van de sms-jes en whatsapps van onbekenden en al gauw bleken veel mensen berichten te hebben voor iemand anders dan ondergetekende.

Ja hoor, dat had ik natuurlijk weer........de KPN had mij blijkbaar een nummer toegekend van een wat bekender iemand dan ikzelf. Aangezien mijn nummer inmiddels al op mijn visitekaartjes gedrukt was en ook al hier en daar verspreid was, besloten we het nummer toch te behouden.
Goed idee, vond ik zelf. Zo'n vaart zou het toch niet lopen. Wat maakte het uit. Het waait vanzelf wel over toch........
Tja.................. had ik toen geweten wat ik nu weet, dan weet ik niet of ik dezelfde keuze had gemaakt. Ik had namelijk het oude 06-nummer gekregen van een BN-er. Om precies te zijn het oude nummer van niemand minder dan Peter R. de Vries. Op zich nog niet zo'n heel groot punt, maar de oplettende fan weet dat precies rond die periode Peter een voor zichzelf erg belangrijke beslissing had genomen. Hij kondigde al snel nadat ik het nummer had gekregen aan na vele jaren te stoppen met zijn succesvolle programma; Peter R de Vries, misdaadverslaggever.

Ik heb het geweten en vroeg me al vrij snel af of en wat ik er mee wilde doen. Het was zo veel en mijn vermoeden was dat er best wel interessante berichten bij zaten.
Ik ben gaan zoeken en speuren en via via kwam ik achter het e-mail adres van Peter en nam contact met hem op. Ik stelde voor de berichten en telefoontjes aan hem door te sturen, zodat hij zelf kon filteren wat wel en geen zinnige berichten waren. Yeah right...... knippen plakken mailen, meer knippen plakken mailen en nog veeeeeel meer knippen plakken mailen.

Van cold case teams van de politie tot de Telegraaf, van Rutger van Powned tot Hart van Nederland en van Twee Vandaag tot mensen waarvan ik niet wil weten wie het waren. Onbekenden en bekenden waar ik de namen niet van wil en zal noemen. Het was wel eens lastig, maar ik vond het eerlijk gezegd ook wel wat hebben.

Peter was er blij mee dat ik alles door stuurde en bedankte me regelmatig. Tot mijn grote verbazing kreeg ik al snel als bedankje een gesigneerd exemplaar van zijn boek over de Heineken ontvoering.

Bijzonder om op deze manier contact te hebben en misschien nog wel specialer om te merken dat sommige bellers van regionale en landelijke nieuwsbladen soms bedachten dat hier misschien ook wel een verhaal in kon zitten...... Dat vond ik te ver gaan en dus hield ik het af. Ik speelde de berichten door, in overleg verwees ik ze door naar een e-mailadres en ik ging er van uit dat dit vanzelf over zou gaan. Verder wilde ik er niks mee.

Natuurlijk is het ook steeds minder geworden en zijn er hele periodes dat ik niks hoor. Maar geloof me tot op de dag van vandaag weten ik en mijn collega's precies wanneer Peter in het nieuws verschijnt. Of het nou om een doorbraak gaat in een oude zaak of om een grote carrière switch,  of hij in een talkshow komt of in de krant het maakt niet uit, ik weet in de loop van de dag dat het zo is. Er is toch elke keer wel weer iemand die ergens nog zijn oude nummer heeft staan en dan ietwat verbaasd een echte De Boef aan de telefoon krijgt in zijn zoektocht naar Peter.
Soms best hilarisch als je hen ook nog moet overtuigen dat mijn achternaam echt geen geintje is.......

Nu het een heel stuk minder is geworden, vond ik het een leuk moment om er zelf na al die tijd maar eens een blogje aan te wijden......... geen mooi en smeuïg verhaal vol met details, maar gewoon zoals het was. Bizar en leuk en soms ook best irritant. En zoals Peter het zelf zou zeggen; ik had in elk geval met regelmaat een geldig alibi..........

Speciale mensen

Dat je denkt

Het is gedaan
Klaar mee
Ik begin er niet meer aan
Dan ineens zijn ze daar
Speciale en zo bijzondere mensen
Waarvan je nooit verwacht
Dat ze jouw pad
Nog eens zouden kruisen

Lieve mensen
Die niks verwachten
Er gewoon zijn
Zonder hen soms nietig
Soms zo ontzettend klein
Zelfs als ze er fysiek niet zijn
Voelt hun aanwezigheid zo fijn.......

Gouden momenten

Onder een warme deken
Van de zomerse zon
Samen gepakt
Met echte liefde
Worden ze gekweekt

Kleine gouden momenten
In ons geheugen gegrift
Alleen van samen
Van jou en mij
Niemand krijgt ze mee

Toch bij thuiskomst
Zal iedereen het weten
Is er geen ontkomen aan
Die geweldige dierbare
Gouden momenten
Stralen vanuit de verte al
Van onze zomersbruin gekleurde

Genietende gezichten af